Ryan Culwell maakte op mij in 2018 al veel indruk met zijn plaat The Last American. Fijne Americana liedjes die echt wat om het lijf hebben en heel rauw zijn. Daarom was ik ook verheugd om te horen dat hij dit jaar een nieuw album uitbrengt genaamd Run Like A Bull. Weinig nieuws onder de zon, ook dit is weer een collectie nummers die echt wat om het lijf hebben.
Dat rauwe is op deze plaat weer helemaal terug en dat vind ik behoorlijk interessant. Soms doet het wat neerslachtig aan en zelfs een tikkeltje depressief. Dat komt met name door Culwell’s stemgeluid, maar ook door de muzikale inkleuring. Je krijgt er een desolaat gevoel bij alsof je naar muziek aan het luisteren bent op de vlaktes van de Texas panhandle. Niet geheel toevallig komt Ryan Culwell daar ook vandaan. Hij weet dit beeld heel mooi op Run Like A Bull te schetsen.
Opnieuw is er voor Run Like A Bull gekozen voor producer Neilson Hubbard. Hubbard en Culwell zijn al lange tijd vrienden en ook in de studio kunnen ze het goed met elkaar vinden. De productie is wat dat betreft dus erg rauw. Hubbard heeft de muziek op zeer minimalistische proberen vorm te geven en is daarin zeer geslaagd. Dat betekent dat de instrumentatie niet heel uitgesproken is en vooral hier en daar wat accenten zijn gelegd die niet direct heel erg doen opvallen.
Een van die instrumenten is de pedal steel. Als je echte country muziek gaat luisteren dan zal je ongetwijfeld dit instrument terug horen. En meestal ligt dat er dan ook dik bovenop. Niet op Run Like A Bull. Je hoort de pedal steel regelmatig opkomen, maar doet dat heel verlegen en heel subtiel. Dat maakt de plaat wat huiverig en daarnaast ook intiem.
Als je naar de vocals van Culwell gaat luisteren dan is er weinig aan de hand. Ja, dat rauwe en rokerige komt erin terug en dat maakt de muziek nog intensiever om naar te luisteren. Ik hoor artiesten zoals een Brian Fallon, Ryan Bingham en David Ramirez terug. Ryan Culwell heeft niet een heel opvallende stem, maar het past prima bij de muziek. Zelfs heel goed.
De nummers op zichzelf zijn op Run Like A Bull sterk genoeg om een goede indruk achter te laten. Het huivert bij tijd en wijle, maar het wordt nergens saai en je blijft de hele rit geboeid zoals bij een goede Western film. Ryan Culwell maakt met deze plaat duidelijk dat het een artiest is om rekening mee te houden. Vooral in het Americana landschap wil er nog wel eens wat middelmaat langskomen, maar Run Like A Bull is alles behalve dat. Nee, dit is een plaat die je vastgrijpt en je meevoert naar de ruige vlaktes van de Texas panhandle. Niet direct een plaat voor het eindejaarslijstje, maar wel zeer indrukwekkend.
Uitgebracht door Missing Piece Records
