Je zult het hebben gemerkt, maar ik laat Nederlandstalige platen links liggen. Ook het zo bewierookte nieuwe album van Froukje kan ik weinig mee. Maar er zijn uitzonderingen waar ik wat mee kan. Zo besprak ik een aantal jaren geleden Fijn Zo van Stephanie Struijk. Raakte de juiste snaar en vond ik best goed. Daarom ook gewoon weer present bij haar nieuwe album Dezelfde Zon.
Stephanie Struijk had in haar jonge jaren de droom om het groot te maken als Engelstalige artiest. Ze maakte muziek onder de naam Stevie Ann. Dat avontuurtje had veel potentie en ze had het groot kunnen maken, maar toch besloot ze er niet verder mee te gaan en het in de Nederlandse taal te houden. Inmiddels is ze met Dezelfde Zon alweer toe aan haar derde Nederlandstalige album.
De Nederlandse taal blijft bij mij een dingetje, maar Stephanie Struijk heeft iets speciaals. Iets waardoor ik mij er minder aan erger en ik het mooi vind. Ook op Dezelfde Zon is de uitspraak van deze ervaren singer-songwriter weer uitstekend en heeft iets aantrekkelijks. Tijdens het luisteren hoor ik zelfs een soort van licht accent uit het oosten van het land en dit geeft de liedjes een zachte gloed mee.
Dezelfde Zon is een speciaal album project geweest voor Stephanie Struijk. Alle liedjes werden opgenomen in één take en dat is toch wel bijzonder. Dat gebeurt tegenwoordig nauwelijks meer en is iets wat ze vroeger deden in de jaren dertig van de vorige eeuw. Zoals ze zelf aangeeft heeft ze veel plezier gehad in het produceren van dit album, ondanks dat het maar drie dagen duurde.
De productie van Dezelfde Zon komt op naam van de bekende muzikant en producer Danïel Lohues. Hij zal in de studio hebben toegekeken en hier en daar wat hebben opgemerkt. Maar ook niet meer dan dat. Stephanie Struijk houdt het met deze plaat bijzonder minimalistisch. Met name weet de akoestische gitaar op de voorgrond te treden met wat vleugjes piano, banjo en mondharmonica.
Zoals gezegd ben ik niet heel fan van Nederlandstalige platen, maar Dezelfde Zon is voor mij een van de weinige uitzonderingen. Stephanie Struijk bevat een prachtig mooie stem en de muziek weet heel authentiek te klinken zonder dat het al té zoet wordt. Zoals dat bij velen andere Nederlandse artiesten wel het geval is. Tsja, de muziek moet gehoord worden en Americana muziek zoals deze plaat wordt gewoon minder opgemerkt in Nederland. In ieder geval heeft Stephanie Struijk de komende tijd een volle theatertour op de planning staan en daar hoor je liedjes van dit nieuwe album met uitleg. Ga dat zien en horen.
