Het album Tell Me World van Tapestri stond al een tijdje op het lijstje om te recenseren. Waarom het zo lang heeft geduurd weet ik niet precies, maar ik vond het tijd om dit album eens onder de aandacht te brengen. Dat verdient het namelijk, omdat deze twee dames uit Wales uitstekend werk verrichten met deze plaat.
Tapestri zijn Lowri Evans en Sarah Zyborska. Heb je connectie met muziek uit Wales, dan zul je misschien deze Americana band kennen. Of je zou in ieder geval de namen herkennen. Deze dames waren en zijn namelijk ook actief als soloartiesten. Ze besloten recent om hun krachten samen te bundelen en gezamenlijk een album op te nemen, met Tell Me World als resultaat.
Alhoewel Tapestri een geweldig album heeft weten te produceren zul je na het luisteren snel de vergelijking maken met zo’n ander fanatiek muziek duo als First Aid Kit. Echter bewegen de zusjes Söderberg zich meer naar de pop kant, Tell Me World is fijne Americana muziek. Het doet niet heel veel vernieuwends, het bekende recept, maar wel ontzettend lekker.
Dat betekent overigens niet dat Tapestri een verplicht nummertje is. De dames weten zich namelijk goed te onderscheiden met sterke liedjes en sterke teksten. De instrumentatie is meer dan in orde en een plezier om naar te luisteren. Veel gebruik van akoestische gitaren, maar het palet wordt ook aangevuld met drums, piano’s en meer. Prima verzorgd.
Er is een kanttekening te maken aan Tell Me World en dat is de keuze om twee liedjes in een vreemde taal te zingen. Wat deze taal precies is ontgaat mij een beetje. Het lijkt op een oeroude taal uit Wales, maar het kan net zo goed een verzonnen elfentaal zijn. De twee liedjes zijn op zich goed, maar zorgen voor wat minder consistentie binnen het album. Niet heel storend, maar het is tijdens het luisteren toch even omschakelen.
Tapestri heeft succes in Wales. Ze doen netjes mee op de grotere podia in het land en de Americana liefhebbers weten hun weg te vinden naar het duo. Met Tell Me World fabriceren ze een fantastische plaat en leggen de fundamenten van een mooie toekomst. Hopelijk behouden Lowri Evans en Sarah Zyborksa het enthousiasme, want ik wil hier meer van horen. Dit album is simpelweg sterke Americana en niet minder. Sommige albums hoeven weinig moeite te doen om te overtuigen en dit is er zo’n eentje.
