Ik kwam in aanraking met de muziek van Amy Helm met haar album This Too Shall Light uit 2018. De eerste indrukken van dat album waren redelijk positief, maar helemaal onderste boven was ik er niet van. Terwijl het toch alle ingrediënten bevat van een goede Americana plaat. 3 jaar later gaat Helm in de herkansing met What the Flood Leaves Behind en die vind ik eerlijk gezegd toch een stuk meer genietbaar.
Amy Helm maakt sinds 2015 platen en What the Flood Leaves Behind is haar derde. Je merkt dat ze het trucje inmiddels kent en de plaat klinkt dan ook rijkelijk met tinten van onder andere orgeltjes, blazers en gitaren. De inkleuring komt ook deels op het conto van producer Josh Kaufmann. Naast producer is Kaufmann ook instrumentalist en produceerde vorig jaar het veelgeprezen album van Bonny Light Horseman. Naast Kaufmann doen er een bataljon van andere musici mee die dit album prachtig vormgeven.
Het nummer wat gelijk indruk maakt is Verse 23, waar ook de titel van dit album in voorkomt. Het is geschreven door M.C. Taylor (His Golden Messenger) en vers 23 is een Psalm uit de bijbel van David. Een intiem en ingetogen nummer die de soulvolle stem van Amy Helm prachtig blootlegt. Een van de sterkhouders van What the Flood Leaves Behind.
De soul komt veel terug op deze plaat. Dat komt voornamelijk door de muzikale inkleuring, maar zeker ook door de stem van Amy Helm. Vergelijkbaar met bijvoorbeeld country pop artiest Caitlyn Smith weet Helm op elk nummer met haar vocals de muziek naar een hoger niveau te tillen. Het is volop genieten en Helm weet op de juiste momenten uit te halen, maar ook wanneer ze het rustig aan moet doen. De stem is door heel What the Flood Leaves Behind een genot om naar te luisteren.
Het nummer Breathing doet naast de soul heel bluesy aan en is duidelijk een andere blikvanger van deze plaat. Heerlijk track waarbij je even helemaal kan verplaatsen naar een kerk in Amerika waar gospel wordt gezongen. Een andere hoogtepuntje van What the Flood Leaves Behind is Are We Running Out of Love? Een puur Americana nummer, hit gevoelig met directe teksten. “How long will it take for love to touch everyone?” zingt Amy Helm hier en dit vraagt gewoon om mee te zingen.
Amy Helm heeft met What the Flood Leaves Behind een solide derde plaat geproduceerd. Heel sterk met genoeg variatie aan instrumentatie en krachtige vocals van Helm. Ze mag met deze plaat wat mij betreft doorbreken bij een groter publiek, want aan de kwaliteit ligt het niet. Je hebt aan de ene kant Americana dat aan de andere kant wordt gefuseerd met tinten van soul en blues. Dat werkt altijd en geeft na afloop van het luisteren een heel bevredigend en positief gevoel. Amy Helm heeft haar kracht gevonden en met elk nieuw album groeit ze en ontwikkelt ze zich verder. What the Flood Leaves Behind is daar het bewijs van.
Uitgebracht in eigen beheer
