Alhoewel het einde van december altijd volledig in het teken staat van lijstjes blijven er genoeg albums over om te recenseren. 2020 was een mooi jaar en ik merk dat ik een aantal albums heb gemist die toch nog een kans verdienen. Dat geldt ook voor Lauren Mascitti. Zij bracht begin vorig jaar God Made a Woman uit. Een album dus volledig over het hoofd gezien, maar beter laat dan nooit.
Lauren Mascitti brengt al sinds 2010 officieel albums uit, maar met haar laatste album God Made a Woman is ze definitief doorgebroken. Dit komt deels door haar deelname aan het televisieprogramma American Idol. In dit programma bracht ze titelnummer God Made a Woman ten gehore en dat zorgde voor een enorme stijging van haar populariteit. En die populariteit tekende zich af tijdens het uitbrengen van album God Made a Woman. Het album behaalde de vierde plek op de Amerikaanse iTunes Country Albums Chart.
Deze country artiest groeide op in een boerengemeenschap in de staat Ohio. Ze kreeg muziek met de paplepel ingegoten, zoals eigenlijk zoveel artiesten. Mascitti’s oma was fan van soul en gospel muziek. Haar vader was een outlaw country fanaat en had platen van Waylon Jennings in de kast staan. Het waren voor Lauren Mascitti invloeden die allemaal zorgden voor een vroege carrière in de muziekindustrie.
Mascitti heeft op dit moment negen albums op haar naam staan, maar op streaming-platforms dateert het eerste album Thought I’d get a Love Song uit 2010. Na dit album volgde drie andere albums met God Made a Woman als laatste. Het getuigt dat Lauren Mascitti geboren is voor de muziek. En met God Made a Woman lijkt ze eindelijk een groot publiek aan te trekken.
Het album is strak geproduceerde country muziek met hier en daar uitstapjes naar soul en blues. Iets wat duidelijk terug te leiden is naar Mascitti’s jongere jaren. Faded Love, Fade Love is extreem blues-achtig wat haar overigens best wel goed staat. Traditionele country heeft op het merendeel van God Made a Woman de overhand, maar klinkt daarnaast heel eigentijds.
En met country bedoel ik dan ook echte country. Mascitti is niet overgestapt naar de zoete en gladde country die we kennen uit Nashville, maar ze houdt volledig vast aan authentieke country muziek. Je hoort dan ook veel fiddle spel en pedal steels. Lauren Mascitti’s stem heeft wat weg van Courtney Marie Andrews en die vocalen zijn altijd zeer prettig om naar te luisteren.
Daarnaast is de balans ook goed terug te vinden op deze plaat. Van soulvolle honkytonk nummers zoals Lovin’ All Night tot het bedeesde Hello Sad Eyes. Lauren Mascitti weet uit ieder vaatje te tappen en doet dat uitstekend en betoverend. Afsluiter My Love Will Not Change komt overigens van de hand van Billy Burnette (Fleetwood Mac) en is ook door Aubrie Sellers gecoverd op haar laatste album Far from Home.
Je hoort bovenal de ervarenheid die optreedt op God Made a Woman. Met jarenlang ervaring weet Lauren Mascitti hoe ze de luisteraar op een goede manier moet bespelen. Dat is heel knap en gelukkig weet ze met deze plaat meer mensen te bereiken. Door niet op te geven en door te gaan heeft ze eindelijk een groot publiek bereikt. De teksten zijn zoet van aard en gaan vooral over de liefde. Met gevoeligheid en tederheid zorgt Mascitti ervoor dat je wegsmelt. Het belooft wat voor de toekomst en kan eerlijk gezegd niet wachten wat voor moois Lauren Mascitti meer te bieden heeft.
