Recensie ook gepubliceerd op Newcountry.nl via deze link.
Het moge duidelijk zijn dat Ruston Kelly een engeltje op zijn schouders heeft zitten. Ondanks zijn turbulente verleden heeft hij op zijn nieuwe plaat Shape & Destroy de weg naar boven gevonden en gloort er hoop aan de horizon. Het is hoop die we terug horen op de nieuwe plaat aangevuld met een dosis optimisme en positiviteit.
Debuut Dying Star uit 2018 blikte voornamelijk terug naar de donkere periodes van Kelly, maar Shape & Destroy kijkt vooral vooruit. Het album is geproduceerd vóór de scheiding met Kacey Musgraves dus hoe Kelly er nu voor staat kan verschillen. Het zal ongetwijfeld een grote inspiratiebron worden voor een volgend album.
Kelly heeft met Dying Star de lat erg hoog gelegd. Een album zo goed is moeilijk te overtreffen. Singles Radio Cloud en Under the Sun zorgden voor een nog grotere anticipatie. Anticipatie die met Shape & Destroy uiteindelijk redelijk goed wordt ingelost. Het haalt niet het niveau van Dying Star, maar er staan zeker mooie en gedenkwaardige momenten op.
Op album opener In the Blue heeft Kelly zijn engelen gevonden en is niet van plan de koers te wijzigen. Gedreven op een ritmische gitaar is dit een perfect openingsnummer die de weg vrijmaakt voor de rest van Shape & Destroy.
Alive is één van de beste nummers die Kelly tot nu toe heeft gemaakt. De pedal steel die zijn intreden doet is van ongekende schoonheid. Dank je wel Tim “TK” Kelly (vader van Ruston) voor deze wonderschone klanken. Ook de teksten zijn doeltreffend met een Kelly die dankbaar is voor het leven dat hij tegenwoordig leidt.
Het gevecht tussen zijn engelen en demonen blijft een terugkerend thema in de teksten. Op Changes vindt hij het nog niet zo gemakkelijk om zijn demonen uit te schakelen. Ja, hij zit in het proces van verandering, maar de veranderingen hebben tijd nodig.
Wat betreft het muzikale aspect zit het op Shape & Destroy wel goed. De plaat is geproduceerd door Jarrad K die ook Dying Star voor zijn rekening nam. Het bevat een rijk en divers palet aan instrumenten die het album een eigen smoel geeft en een unieke plaats verwerft in het Americana landschap.
Alhoewel het huwelijk met Kacey Musgraves voorbij is ben ik ervan overtuigd dat Ruston Kelly met zijn muziek het juiste pad blijft bewandelen. Hij is er zich van bewust dat muziek maken een reddingsboei kan zijn en bewijst met Shape & Destroy opnieuw dat het geen droom is, maar werkelijkheid. Een prima plaat, genoeg variatie en hoopgevende toekomstperspectieven.
