Deze recensie is geschreven in samenwerking met NewCountry.nl
Outlaw country heeft zijn roots in de jaren 70 liggen en is vandaag de dag nog steeds springlevend. Misschien in een iets andere vorm dan toen, maar er zijn nog steeds heldere raakvlakken. Zoals de onafhankelijkheid en zelfstandigheid die de artiesten genieten. Ward Davis is zo’n hedendaagse outlaw artiest. Met zijn tweede plaat Black Cats and Crows houdt hij de naam van outlaw country hoog en maakt zowel in Amerika als Nederland indruk.
Waarom Ward Davis in ons kikkerlandje opeens een bepaalde bekendheid geniet is mij niet geheel duidelijk. Zijn debuut 15 Years in a 10 Year Town uit 2015 bleef onder de radar. Alleen de fijnproevers van het outlaw country genre pikten het album op. Alhoewel Black Cats and Crows er al een tijdje zat aan te komen werd de plaat pas vorige maand aangekondigd. Hoe het Nederland heeft bereikt is gissen, maar critici zijn lovend.
En geheel terecht. De plaat is een aaneenschakeling geworden van outlaw country op zijn best. De ruwe stem van Davis gecombineerd met piano gedreven ballads zorgen voor een onvergetelijk album. Je voelt en hoort het vakmanschap en passie die Ward Davis op Black Cats and Crows uitstraalt. De vele uren die aan dit album zijn besteed hoor je allemaal terug en zit hem in de details. Het is niet voor niks dat het 5 jaar heeft geduurd voor deze plaat het daglicht ziet.
Black Cat and Crows is tekstueel gezien een donker en zwaar album geworden. Davis heeft het niet makkelijk en laat dat ook duidelijk merken. Nummers zoals Threads, Nobody en titelnummer Black Cats and Crows doen een inkijkje geven in de donkere wereld van Davis. Een gekwelde ziel, onrecht of domme pech? Het zou allemaal mogelijk van toepassing kunnen zijn en Davis maakt dat hier overduidelijk aan ons.
Maar niet alles is van een depressieve kant bekeken. Op Heaven Had a Hand bijvoorbeeld laat hij horen dat niet alles kommer en kwel is. Een piano-ballad waar Davis God bedankt voor de hulp om zijn liefde te vinden. En op Colorado zijn Davis gedachten bij de ruige bergen en landschappen van Colorado die hem energie en vreugde geven. Het is een nummer die eerder verscheen op Lifers van Cody Jinks. Beiden krijgen de writer-credits. Davis versie heeft alleen wat meer fiddle klanken.
Black Cats and Crows is een album geworden die lange tijd in de maak was. Dat heeft Davis zelf ook aangegeven. Het resultaat is outlaw country in optima forma. Dit is outlaw country anno 2020. Het is duidelijk dat Ward Davis uit de schaduw stapt van vriend Cody Jinks en volledig op eigen benen is gaan staan. Of Davis de creativiteit en energie heeft om dezelfde productiviteit te genereren als Cody Jinks is nog maar de vraag. Met Black Cat and Crows is in ieder geval een grote stap gezet.
