Hoe vaak ik de afgelopen maanden over Eric Church heb georakeld is niet op een hand te tellen. Na veel teasers in de vorm van singles is daar eindelijk het eerste album Heart. Het eerste deel van een drieluik. Zijn tweede album genaamd “&” komt 20 april uit en Soul volgt op 23 april. “&” komt alleen uit voor leden van Church’s fanclub. Aparte strategie, omdat hij van dat album eerder Through My Ray-Bans en Doing Life With Me uitbracht. Misschien in de nabije toekomst dat we dat album alsnog te horen krijgen. Maar voor nu wordt het licht geschenen op Heart.
De albums werden begin vorig jaar opgenomen in een gesloten restaurant in North Carolina’s Blue Ridge Mountains. Eric Church zocht voor dit project een nieuw geluid. Hij bracht andere muzikanten naar voren en schreef elke dag één nummer. Diezelfde dag werd het nummer opgenomen en afgewerkt tot eindproduct. Uiteindelijk kwam het totaal op 24 nummers te staan.
De singles voor het album Heart zijn Stick That in Your Country Song, Crazyland, Heart on Fire en Never Break Heart. Dat zijn er heel wat en dat maakt de verrassing na het luisteren van het album heel wat minder. Desalniettemin heeft Heart hier de afgelopen dagen constant opgestaan. Eric Church is heel ambitieus geweest, want Heart is episch en groots. Dat hoor je gelijk al aan de start met nieuwe nummers Heart of the Night en Russian Roulette. Twee die makkelijk tot het beste gerekend kunnen worden uit Church’s oeuvre.
Er wordt op Heart eigenlijk weinig verkeerds gedaan. Het is een boeiend spektakel tot het eind en zorgt voor genoeg diversiteit en variatie. Om eerlijk te zijn is country ver weg, alhoewel Bunch of Nothing daar nog het dichts bij in de buurt komt. Je luistert duidelijk naar een Americana plaat die met veel bravoure is opgezet. Maakt in principe ook niet uit in welk hokje dit album te stoppen, want genietbaar is het wel degelijk.
Eric Church slaat met Heart keihard terug, na het ietwat teleurstellende Desperate Man uit 2018. Church is altijd al een artiest geweest om een andere benadering aan zijn muziek te geven. Dat deed hij bijvoorbeeld al met het onverwacht uitbrengen van Mr Misunderstood en ook nu is de hele benadering van deze trilogie zijn eigenwijze weg. Is niet erg, want aan het einde van de dag levert hij gewoon een goede en sterke plaat af. Er valt op Heart genoeg te ontdekken en ben heel benieuwd wat Soul gaat brengen. Dit eerste album is in ieder geval een voltreffer. (EMI)
