Een lijstje opstellen met indie en alternatieve albums wordt elk jaar weer moeilijker. Dat komt omdat ik er steeds minder naar luister. Arctic Monkeys, skip. Editors, skip. Taylor Swift skip. Ik weet niet, heb er minder trek in en luister liever naar nieuwe (onbekende) country artiesten. Daar haal ik veel meer voldoening uit. Toch ben ik nog tot een top 5 van indie albums gekomen en zijn naar mijn mening de moeite waard om te luisteren. The Slow Show heb ik altijd al een zwak voor gehad en STILL LIFE is zonder na te kijken mijn meeste beluisterde indie en alternatieve plaat van het jaar. Geweldig wat deze gasten elk nieuw album weer weten te produceren. Ook een hele eigen originele stijl.
Of ik volgend jaar het genre waar ik in mijn jeugd het meest naar heb geluisterd meer ga luisteren betwijfel ik. De focus ligt tegenwoordig helemaal op country muziek en daar wil ik mijn mening over delen. Natuurlijk zullen er indie albums komen waar je niet omheen kan. Als het goed is komen The Killers alweer met nieuw werk en ook Lana Del Rey heeft inmiddels een nieuw album aangekondigd. Luisteren zal ik ze zeker en zal er waarschijnlijk ook een aantal voorzien van een recensie. Wat dat betreft is het echt nog even afwachten, want veel is er nog niet aangekondigd qua indie releases. Ik verwacht wel dat er weer een aantal jonge vrouwelijke singer /songwriters het grote muziekpodium gaan betreden met nieuwe debuutplaten en daar maak je mij altijd warm voor.
Bij de Engelse indie band The Slow Show weet je bij elke plaat wat te verwachten. En dat is heerlijke epische muziek met een geweldig donker stemgeluid. STILL LIFE is wederom een geweldige plaat en overtreft eerdere platen van de band. Dat is knap en deze heren weten zich nog steeds heel goed te onderscheiden van andere indie groepen. Ja, je moet wel van melancholische donkere muziek houden om deze plaat te kunnen waarderen. Ik heb er absoluut geen moeite mee en STILL LIFE is één van mijn meest beluisterde indie platen van het jaar. Ook is het een plaat waar ik het meest van genoten heb, vandaar nummer één.
Recensie
Het album Wolfgang Amadeus Phoenix van de indie groep Phoenix blijft naar mijn mening één van de beste indie platen ooit. Later kwamen daar een aantal nieuwe platen bij, maar deden niet dezelfde indruk maken. Het was allemaal een stuk minder. Maar gelukkig zijn ze dit jaar terug met Alpha Zulu waar ik wel heel blij van word. Dit is Phoenix in grootse vorm met zoete melodieën en simpel gezegd hele sterke liedjes. Het hoeft allemaal niet zo moeilijk te zijn Phoenix, platen zoals Alpha Zulu doen het prima bij indie luisteraars. En dan ook nog Ezra Koenig van Vampire Weekend een nummer mee laten zingen en je kan niet meer stuk. Laten ze vooral op deze toer verdergaan.
Recensie
Je zult het vast wel gemerkt hebben, maar er zijn tegenwoordig enorm veel jonge vrouwelijke singer / songwriters. Dat maakt het heel moeilijk om op te vallen. Ik had dan ook enige moeite om voor dit lijstje de beste vrouwelijke singer / songwriter te kiezen en het is uiteindelijke Alela Diane geworden. Looking Glass is alles wat je mag verwachten van een singer / songwriter plaat en meer. De teksten zijn prachtig poëtisch en de muziek is om bij weg te dromen. Dit soort folk indie muziek is een balsem voor de ziel. Het brengt je tot rust en laat je de dagelijkse sleur even doen vergeten. Alela Diane maakt met Looking Glass een sfeervolle sprookjes plaat en behoort naar mijn mening tot de grootste jonge vrouwelijke singer / songwriters van dit moment.
Recensie
Matt Nathanson en ik gaan jaren terug. Zeker zijn eerste albums zijn het luisteren ontzettend waard waarvan ik Modern Love het beste vind. De meeste van dit soort pop singer / songwriters vinden het na een paar platen wel welletjes, maar Matt behoort niet tot deze categorie. Eens in de twee á drie jaar brengt hij heel netjes een nieuw album uit. Met name de laatste platen vind ik wat minder, maar wat verwacht je na zoveel albums. Desalniettemin vind je er altijd leuke catchy pop nummers en ook bij Boston Accent is dat zo. Niet allemaal groots, maar gewoon lekker zoet. Soms heb je als muziekliefhebber niet meer nodig dan dat. Matt Nathanson laat met deze nieuwe plaat horen dat hij nog jaren mee kan.
Recensie
De Canadees Garrett Kato wonend in Australië maakt zwoele indie folk liedjes. En dat doet hij met behoorlijk groot succes als je naar de stream statistieken kijkt. Ik begrijp het waarom hij het zo goed doet bij de muziek luisteraar. Alhoewel daar moet ik wel bij zeggen dat ik denk dat het met name vrouwelijke muziek luisteraars zijn. Prettig koppie en zwoele indie folk liedjes doen het altijd goed bij de vrouwen. Maar maakt niet uit, ik heb ook wel degelijk genoten van Small Town Rituals. De productie is heel eenvoudig gehouden, maar dat maakt de muziek van Garrett Kato denk ook zo goed. Verdiend plekje in dit lijstje.
Recensie
