Murray McLauchlan roots in country muziek gaan helemaal terug naar de jaren 70. Hij wordt samen genoemd met artiesten zoals John Prine, Jim Croce, Waylon Jennings en Kris Kristofferson. Dit jaar is hij terug met pandemie-plaat Hourglass.
Alternatieve country artiest Charley Crockett doet het gewoon weer. Een prachtplaat uitbrengen met 10 for Slim. De tel van albums is niet meer bij te houden, maar niets aan kwaliteitsverlies. Integendeel…
Brit Taylor heeft mij met Real Me helemaal gevangen. Een plaat die vorig jaar uitkwam maar nu voorzien is van 3 nieuwe nummers. Country vanuit het hart met een dosis authenticiteit.
Om vergeleken te worden met Bob Dylan gebeurt niet zomaar. Het overkwam Americana artiest Luke LeBlanc en met debuut Only Human wordt deze zware associatie alleen maar versterkt.
Met veel inspiratie komt Steve Dawson uit een van zijn moeilijkste periodes van z’n leven. Hij schrijft het allemaal van zich af op zijn nieuwe Americana plaat At the Bottom of a Canyon in the Branches of a Tree.
Riley Green doet alles goed en maakt met Behind the Bar een plaat voor de “friday night people”. Dit is Nashville country op z’n best.
