Ik vind het altijd lastig om te bepalen of een nieuw muziekjaar beter of slechter is dan de voorgaande muziekjaren. Ook dit nieuwe jaar heb ik gewoon weer ontzettend genoten van veel bekende en onbekende artiesten. Ik luister gedurende het hele jaar aardig wat albums en het was dan ook moeilijk om een selectie van vijftig te maken. Maar met dit uiteindelijke jaarlijstje ben ik zeer tevreden. Ik heb geweldige nieuwe muziek mogen luisteren en heb mij dan ook geen moment verveeld. Alle albums staan een beetje door elkaar, met een mix van diverse genres, maar de top tien staat zo’n beetje vast. Altijd leuk om andere jaarlijstjes te bekijken en ik hoop dat je je laat inspireren door dit jaarlijstje.
50. Alex Mabey – The Waiting Room
Vaak vind ik christelijk muziek te overdreven en moeilijk om naar te luisteren. Maar dat geldt niet voor de muziek van singer-songwriter Alex Mabey. Zij verwerkt veel christelijke teksten in haar album The Waiting Room, maar het is allemaal best aardig om naar te luisteren. De liedjes zijn eigenlijk gewoon heel sterk, gezongen met ontzettend veel emotie, liefde en passie. Dit album is een lange zit qua speelduur, maar het luisteren volkomen waard en ik raad het iedere liefhebber van zachte folkmuziek aan.
Recensie
49. Tanya Tucker – Sweet Western Sound
Tanya Tucker is een country artiest van de oude stempel. In het verleden heeft ze genoten van grote successen, maar ook vandaag de dag weet ze met nieuwe albums grote indruk te maken. Zo won ze in 2020 een Grammy award voor While I’m Livin’. Dat album werd geproduceerd door Brandi Carlile en Shooter Jennings. Dit jaar doen ze het gewoon nog een keertje met Sweet Western Sound. Beste country liedjes en het zal mij niets verbazen als ze het weer voor elkaar krijgen om een awards te bemachigen.
Recensie
48. Natalie Merchant – Keep Your Courage
Natalie Merchant is als soloartiest niet zo bedreven om nieuwe platen uit te brengen, maar als er iets nieuws verschijnt, dan is het gelijk ook van kwaliteit. Keep Your Courage mag niet ontbreken in dit lijstje en is een fantastisch machtige luistertrip. Je hoort aan alles daar er niet ingehouden is om het album op een grootse manier te produceren. Heerlijk ook om de mystieke en mysterieuze teksten aan te horen. Gaat uitstekend met de epische muziekstijl.
Recensie
47. Helene Cronin – Landmarks
Al zo’n beetje negentien jaar actief in Nashville als schrijfster voor andere artiesten, maar pas sinds 2014 actief als soloartiest. Dat is Helene Cronin en met nieuwe album Landmarks maakt ze dit jaar op mij een uitstekende indruk. Het zijn echte kwaliteit singer-songwriter liedjes. Het album is niet om heel moeilijk over te doen en je merkt tijdens het luisteren dat ze ontzettend ervaren is in haar vak. Typisch een Nashville artiest waar weinig over geschreven wordt, maar volkomen onterecht. Dit is een prachtig album en het vermelden waard.
Recensie
46. The Steelwoods – On Your Time
Southern Rock band The Steel Woods bestaan nog niet heel lang, maar hebben inmiddels een aantal uitstekende albums uitgebracht. Het nieuwe album On Your Time laat nog maar eens blijken waarom deze rockers zoveel waardering krijgen van zowel het publiek als muziekcritici. Dit album is een en al kracht. Heerlijk zwaar gitaargeweld en sterke drums maken dit album wederom eentje waar naar geluisterd mag worden. Zet het volume op 100 en je gaat een hele mooie tijd met dit album beleven.
Recensie
45. Brandy Clark – Brandy Clark
Brandy Clark kan geen verkeerd doen. Ik was een aantal jaren geleden al heel positief over Your Life Is A Record en ben dat ook dit jaar met het nieuwe titelloze album. Deze Nashville ster is samen de studio ingegaan met Brandi Carlile en hebben er wederom weer iets fantastisch van weten te maken. De muziek is wel wat melancholischer en dramatischer, maar het staat haar heel goed. Wonderschone plaat.
Recensie
44. Whitney Rose – Rosie
Het recept is bekend, Whitney Rose levert met Rosie weer een album vol met sterke country liedjes. Ze zat de afgelopen jaren verplicht thuis door lichamelijke klachten. Of ze het echt zo leuk vond, ik denk van niet, maar ze bleef de hele tijd creatief en schreef genoeg nieuwe liedjes. Met Whitney Rose weet je inmiddels wat je kunt verwachten, weinig vernieuwing, maar niet erg. Laat dit soort country platen maar gewoon opnieuw en opnieuw gemaakt worden. Geen reden tot klagen hier.
Recensie
43. Gracie Lane – Doing My Time
Gracie Lane maakt met Doing My Time een van de verrassendste platen van het jaar. Het is country in optima forma. Waarom deze plaat niet gehoord wordt vind ik heel vreemd. Het heeft alles wat country muziek zo goed maakt. De heerlijke traditionele instrumentatie en het geweldige stemgeluid van Gracie Lane maken Doing My Time uitzonderlijk. Uitdagend en een lust voor het oor. Ieder liefhebber van country muziek moet deze plaat luisteren, want zo goed is het.
Recensie
42. Old Crow Medicine Show – Jubilee
Old Crow Medicine Show maken geen slechte albums. Ze zijn al een tijdje bezig, maar weten iedere keer weer kwaliteit te leveren. Ik was vorig jaar al ontzettend positief over Paint This Town, het haalde het jaarlijstje. En ik ben ook weer positief over het dit jaar verschenen Jubilee. Een snelle opvolger met allemaal originele liedjes geproduceerd door Matt Ross-Spang. Er wordt ook samengewerkt met artiesten zoals Sierra Ferrell en Mavis Staples en frontman Ketch Secor is weer zeer energiek en enthousiast, zoals altijd. Prima plaat, wederom.
Recensie
41. The Pink Stones – You Know Who
The Pink Stones kwamen een aantal jaren geleden met een alleraardigst debuutalbum. Ik was er in mijn recensie van toentertijd positief over, maar zo extreem bijzonder vond ik het ook weer niet. Het album was in Amerika, en ook in Europa, een groot succes. Vandaar dat ik wel te porren was voor een nieuwe plaat. You Know Who vind ik een stuk beter dan het debuut. Hogeschool country laten we maar zeggen. En dat Nikki Lane een nummertje meedoet is natuurlijk altijd leuk.
Recensie
40. Molly Tuttle & The Golden Highway – City of Gold
Molly Tuttle brak vorig jaar door met Bluegrass plaat Crooked Tree. Het leverde haar een Grammy award op in de Bluegrass categorie. Vandaar dit jaar alweer een nieuwe plaat in de vorm van City of Gold. Ook hier laat ze een fantastisch Bluegrass geluid horen en hoor je flink getokkel op banjo’s en gitaren. Het is album is wederom sterk van kwaliteit en kan je zomaar weer gaan zien bij de prestigieuze Amerikaanse award shows.
Recensie
39. Miles Miller – Solid Gold
Kijk, dit is een goed voorbeeld hoe Americana hoort te klinken. Miles Miller maakt met Solid Gold zijn solodebuut, en ja een hele solide. Hij werkte in het verleden met producer Dave Cobb, Sturgill Simpson en Tyler Childers. Met name excelleert hij als drummer in bands, maar kwam in de gelegenheid om als soloartiest te beginnen. Hopelijk weet hij dit avontuur een vervolg te geven, want dit album is een hele sterke binnenkomer en vraagt gewoon om meer.
Recensie
38. Esther Rose – Safe to Run
Ik vind Esther Rose een van de betere vrouwelijke singer-songwriters van dit moment. Ze maakte al heel veel indruk met How Many Times van een aantal jaar geleden en ook Safe to Run van dit jaar is uitstekend te noemen. Knap hoe de liedjes van dit album relatief simpel zijn gehouden, maar ontzettend effectief zijn. Het is genieten van de heerlijke melodieën en de prachtige zang van Esther Rose. Als ze dit soort albums blijft produceren heb ik helemaal niets te klagen.
Recensie
37. Charlie Mars – Times Have Changed
Times Have Changed van Charlie Mars vind ik een van de leukste platen van het jaar. Ik heb er in ieder geval heel veel plezier aan beleefd. Deze country artiest is al een tijdje onderweg in zijn muzikale carrière, dit is alweer zijn negende plaat, maar aan inspiratie geen gebrek. Er zitten een paar heel sterke liedjes tussen en dit album mag van mij best opgemerkt worden. Hoor er vrij weinig over, maar onterecht.
Recensie
36. Rachel Sermanni – Dreamer Awake
Tegenwoordig genoeg jonge vrouwelijke singer-songwriters. De Schotse Rachel Sermanni produceert met Dreamer Awake een geweldige plaat. Het wordt allemaal intiem en minimaal gehouden qua instrumenten, maar de liedjes zijn oh zo goed. Typisch een plaat om rustig tot je te nemen en niet te veel te luisteren. Echte delicate singer-songwriter muziek, intens en wonderschoon.
Recensie
35. Natalie Price – Natalie Price
In 2019 bracht singer-songwriter Natalie Price een alleraardigst debuut EP uit. Het deed niet heel erg veel, maar dit jaar is er dan toch een volwaardig nieuwe plaat. En deze titelloze plaat doet het veel beter bij het publiek. Met hulp van ervaren muzikanten zoals Mary Bragg, Jaimee Harris en David Ramirez levert ze knap werk af. Ideaal singer-songwriter plaatje, leuke melodieën en mooie zang. Wat is er meer te wensen?
Recensie
34. Jill Barber – Homemaker
Jill Barber is een zeer gewaardeerde singer-songwriter uit Canada en maakt al zo’n twintig jaar muziek. Ze won in het verleden genoeg prestigieuze awards. Nieuwe album Homemarker is inmiddels haar zoveelste, maar ze produceert er wel weer ontzettend creatieve liedjes mee. Het album stond hier het afgelopen jaar een tijdje op en gaat nog steeds niet vervelen. Prachtige plaat en laat horen waarom deze dame zo geliefd is in Canada.
Recensie
33. Tony Logue – The Crumbs
Tony Logue verraste begin vorig jaar met zijn album Jericho. Dat album kreeg veel lof en volkomen terecht. Rock & roll muziek met tinten aan country. Hij is productief gebleven en we konden dit jaar alweer genieten van een nieuw album genaamd The Crumbs. Ook hier maakt deze country rocker ontzettend veel indruk. Heartland rock van kwaliteit en voor de liefhebbers van Bruce Springsteen.
Recensie
32. Sarah Klang – Mercedes
Platenlabel Nettwerk staat altijd garant voor kwaliteit alternatieve muziek. De Zweedse singer-songwriter Sarah Klang brengt op dit label haar nieuwe album Mercedes uit. Het album is geïnspireerd op het moederschap van Klang en laat geweldige liedjes horen met catchy refreinen en heerlijke melodieën. Alleen jammer dat het album zo kort duurt, maar voor de rest een sterke plaat en luisteren waard
Recensie
31. Hannah Aldridge – Dream of America
De meest sfeervolle plaat in dit lijstje is Dream of America van Hannah Aldridge. Ze weet met haar prachtige stem en mooie instrumentatie en fantastisch donker noir geluid te produceren. Het album heeft hier zo rond de release veel opgestaan en nu ik het album weer luister vind ik het nog steeds ontzettend sterk. Dit verdient de aandacht en iedere liefhebber van singer-songwriter genre wil deze plaat horen.
Recensie
30. Laura Cantrell – Just Like Rose (The Anniversary Sessions)
Laura Cantrell is in Amerika een zeer gewaardeerde country artiest. Inmiddels is ze al meer dan twintig jaar muzikant en dat is reden voor een feestje, met als resultaat het nieuwe album Just Like a Rose. Het zijn nagenoeg alleen maar originele liedjes. Wat ik vooral interessant vind is het stemgeluid van Laura Cantrell. Ze heeft een zachte stem en is ideaal voor dit soort intieme country liedjes. Prima plaat.
Recensie
29. Amanda Fields – What, When and Without
Ik noemde What, When and Without van Nashville’s Amanda Fields in mijn recensie een tijdloze klassieker. Het album heb ik na de release weinig meer geluisterd, maar tijdens het luisteren voor dit lijstje begrijp ik weer waarom ik er zo positief over was. Er wordt niet heel veel gebruik gemaakt van instrumenten, alleen wat akoestische gitaren, pedal steels en drums. Samen met het geweldige stemgeluid van Amanda Fields maken dit toch echt een tijdloze klassieker.
Recensie
28. Lance Roark – Better Man
Oklahoma heeft een bloeiende muziekscene en er komen fantastische artiesten vandaan. Denk alleen al aan de populaire John Moreland of Turnpike Troubadours. Nieuw op het podium is Lance Roark. Hij brengt met Better Man zijn eerste plaat uit en het is meteen een hele sterke binnenkomer. Het is pure country muziek met veel authenticiteit. Een waardevolle toevoeging aan de muziekscene van Oklahoma en met een beetje geluk reikt hij in toekomst verder dan dat.
Recensie
27. Gregory Alan Isakov – Appaloosa Bones
Het idee van Gregory Alan Isakov was om voor zijn nieuwe plaat iets af te wijken van zijn vertrouwde folk geluid. Hij wilde meer rock & roll brengen. Maar gelukkig, gelukkig, heeft hij dat niet gedaan. Een heel wijs besluit, want oh wat is Appaloosa Bones toch weer een pracht om naar te luisteren. Dit is toch de ultieme folk plaat van het jaar? Recept bekend dus, maar wederom weer een heel groot plezier om naar te luisteren.
Recensie
26. John Baumann – Border Radio
Texas country is een van mijn favoriete genres. Er wordt nog altijd ontzettend goede muziek geproduceerd. Ik noem alleen al de platen van Aaron Watson. Of wat te denken van de supergroep The Panhandlers met Cleto Cordero (Flatland Cavalry), Josh Abbott en William Clark Green? Ook John Baumann is onderdeel van deze groep en brengt ook soloplaten uit. Zijn nieuwe plaat Border Radio is er een uit het boekje. Een betere Texas country album ga je dit jaar niet vinden.
Recensie
25. Margo Cilker – Valley’s of Heart Delight
Margo Cilker maakte in 2021 ontzettend veel indruk met haar debuutalbum Pohorylle. Dat album verscheen in menig jaarlijstje en ook ik was er zeer positief over. Twee jaar later doet ze het gewoon weer met Valley’s of Heart Delight. Prachtige Americana liedjes, rijk belegd met een ruim gebruik van instrumenten en een lust voor het oor. Terecht een van de betere Americana platen van het jaar.
Recensie
24. The Paper Kites – At the Roadhouse
Wil je naar Australië vanuit Nederland, dan ben je al gauw meer dan 24 uur aan reistijd kwijt. Dat is best lang. Wat ook lang is, is At The Roadhouse van de Australische folkband The Paper Kites, 1 uur en 19 minuten. Maar wat blijkt, dat is helemaal geen probleem. Met bijzonder weinig moeite houden deze Aussies de hele plaat heel boeiend en vliegt de tijd voorbij. De liedjes zijn uitgestrekt, maar allemaal van uitstekende kwaliteit. Een geweldig enerverende luistertrip.
Recensie
23. Colter Wall – Little Songs
Colter Wall maakt cowboy liedjes. Dat doet hij al een tijdje en dat doet hij met succes. Zijn doorgeleefde stemgeluid maakt veel indruk en de liedjes bevatten authenticiteit. Ook Little Songs is gewoon weer uitstekend materiaal. Er wordt vrij weinig vernieuwd en het is bekende recept, maar wel weer ontzettend goed. Het mainstream publiek is bereikt en hij zal met dit album nog succesvoller worden.
Recensie
22. Jenna Paulette – The Girl I Was
Jenna Paulette groeide op in een cowboy ranch en maakt inmiddels haar droom waar als country artiest. The Girl I Was is haar debuutplaat en wat voor één. Authentieke country liedjes gemaakt voor het grote publiek. Ik vind dat ze een van de betere zangeressen is binnen de Amerikaanse country wereld en ze brengt haar liedjes met ontzettend passie en zelfverzekerdheid. Hele overtuigende country plaat.
Recensie
21. Philip Bowen – Old Kanawha
Een aantal jaren geleden twijfelde Philip Bowen of hij zijn muzikale carrière wel moest doorzetten. Er was weinig succes. Maar opeens bereikte hij de massa op social media met zijn fiddle tunes. Een debuutalbum moest er dan ook komen. Hij heeft er hard aan gewerkt en het resultaat mag er zijn met Old Kanawha. De fiddle neemt de leiding en wordt bijgestaan met andere traditionele instrumenten.
Recensie
20. Carter Sampson – Gold
Carter Sampson staat altijd garant voor kwaliteit Americana. Ze neemt tussen albums voldoende tijd, maar als ze iets uitbrengt dan is het goed. Dat geldt ook voor het nieuwe album Gold. Er wordt vrij weinig vernieuwd, maar dat vind ik helemaal niet erg. De liedjes zijn weer uitstekend te noemen en het is een groot plezier om naar te luisteren. Dit album weet de juiste snaar te raken.
Recensie
19. Christian Lopez – Magdalena
Als je het over kwaliteit Americana albums hebt, dan is Magdalena van Christian Lopez een goed voorbeeld. Liedje voor liedje liggen prettig in het gehoor en het hele album is een plezier om naar te luisteren. Met name de eerste paar liedjes vind ik uitstekend, maar ook de rest van het album mag er zijn. Een no-worries plaat om je op te warmen tijdens de koude dagen in de winter.
Recensie
18. Jaime Wyatt – Feel Good
Jaime Wyatt maakte al veel indruk met het country getinte Neon Cross uit 2020. Drie jaar later maakt ze nog meer indruk met Feel Good. Het album bevat een dosis extra soul en zorgt voor een bepaalde ontwikkeling in de muziekstijl. Een hele interessante ontwikkeling waarmee ze aantoont bij een van de betere singer-songwriters van dit moment te horen. Krachtig studiowerk.
Recensie
17. Jill Andrews – Modern Age
Je merkt dat er in dit lijstje redelijk wat vrouwelijke singer-songwriters staan. Dat komt doordat er zoveel goede muziek door de dames wordt uitgebracht. Ook Modern Age van Jill Andrews is er weer een om van te genieten zo goed. De liedjes zijn allemaal heel zoet gebracht, maar het is een groot plezier om naar te luisteren. Heb je interesse in een kwaliteit singer-songwriter plaat, dan zit je hier goed.
Recensie
16. Megan Moroney – Lucky
Wie had gedacht dat Tennessee Orange, what’s in the name, zo’n succes zou worden? Megan Moroney haalt inmiddels meer dan 100 miljoen streams met dat nummer op Spotify alleen en wordt dus mega veel beluisterd. Prachtig liedje, maar ook de rest van haar debuutalbum Lucky is de moeite waard. Hele sterke mainstream country liedjes met genoeg authenticiteit. Deze dame is the real deal.
Recensie
15. Theo Lawrence – Chérie
Een van de beste traditionele country platen van het jaar moet Chérie zijn van Theo Lawrence. Het opmerkelijke is dat hij niet uit Amerika komt, maar uit Frankrijk. Inmiddels heeft hij met zijn traditionele country liederen veel succes in Europa en dat betekent dat er een markt voor is. Luister je naar artiesten zoals George Jones, Gene Autry en Elvis Presley dan is deze plaat een must-listen.
Recensie
14. Portland – Departures
De beste alternatieve pop plaat van dit jaar vind ik Departures van de Belgische band Portland. Je ziet op de cover Sarah Pepels en Jente Pironet. Het was een stelletje, maar ze zijn dat niet meer. Dat maakt ook gelijk de albumtitel duidelijk. Tijdens het produceren van dit nieuwe album waren ze nog bij elkaar, maar blijkbaar ging dat niet helemaal goed. Echter is dit album wel heel fraai zeg. Luister en laat je betoveren door de dromerige samenzang en intense muziek.
Recensie
13. Steffany Gretzinger – The Narrow Way
Ik heb best genoten van The Narrow Way van Nashville’s Steffany Gretzsinger. Intense muziek met een christelijk tintje. Eerlijk gezegd vind ik veel “christian music” te overdreven, maar dit is te doen. Wat een machtig mooi stemgeluid heeft deze dame en ook de muzikale inkleuring is uitstekend te noemen. Klinkt allemaal heel episch, met ontzettend veel krachten.
Recensie
12. Angie McMahon – Light, Dark, Light Again
Angie McMahon maakte een aantal jaren geleden ontzettend veel indruk met debuutalbum Salt. Het was dan ook wachten op een nieuw album. Dat album kwam er dit jaar en vind ik nog net wat beter als het debuut. Kleine singer-songwriter liedjes waarbij het genieten is van de krachtige instrumenten en vocals. Sommige albums hoeven weinig moeite te doen om indruk te maken en dat geldt ook voor Light, Dark, Light Again.
Recensie
11. The Slow Show – Subtle Love
Still Life van The Slow Show is een van mijn favoriete albums van vorig jaar. Dat ze dit jaar alweer terug zijn met nieuw werk is best verrassend te noemen. Kunnen ze wederom indruk maken? Dat doen ze met gemak, want Subtle Love is er weer een van buitencategorie. Deze band kan bij mij niet verkeerd doen en iedere keer is het weer een groot plezier om naar hun albums te luisteren. Prachtig.
Recensie
10. Jenny Owen Youngs – Avalanche
Jenny Owen Youngs is een singer-songwriter, maar ze is zoveel meer dan dat. Ze schrijft liedjes voor anderen, produceert een populaire podcast, schrijft boeken en haar muziek hoor je terug in verschillende films en televisie series. Haar nieuwe album Avalanche heeft lang op zich laten wachten, maar het resultaat is geweldig. Samen met producer Josh Kaufman straalt ze optimaal op dit nieuwe album. Ik zie het als de perfecte singer-songwriter plaat en dat zegt toch wel wat met zoveel concurrentie.
Recensie
9. William Prince – Stand in the Joy
William Prince heeft een van de mooiste stemmen binnen country. Ook op zijn nieuwe plaat Stand In The Joy straalt hij weer in optima forma. Wat is het toch geweldig om naar hem te luisteren, het gaat maar niet vervelen. En ook de liedjes op zich zijn weer van uitstekende kwaliteit. Hij bewijst met dit album dat hij een van de betere singer-songwriters van het moment is.
Recensie
8. Jordyn Shellhart – Primrose
Een van mijn meest beluisterde platen van dit jaar is Primrose van Jordyn Shellhart. Een fantastische entree van deze meid binnen de Nashville country scene. Het toont maar weer eens aan dat mainstream country ook gewoon kwaliteit kan leveren. Ik vind dit album een en al authenticiteit uitstralen, met gevoelige zang en liedjes om een goed gevoel van te krijgen. Dit album mag gehoord worden.
Recensie
7. Luke Elliot – Let’em All Talk
Als je zin hebt in machtige muziek, dan ben je bij Luke Elliot aan het juiste adres. Zijn nieuwe album Let’em All Talk is in alles op een grootse manier geproduceerd. Het had net een soundtrack kunnen zijn van een grote Hollywood film. Niet heel verwonderlijk is dan ook dat hij naast een singer-songwriter een acteur is. Beetje van beide wat. Het is voor hem blijkbaar niet lastig om deze twee carrières met elkaar te combineren. Dit album is een en al kracht en episch.
Recensie
6. Mick Flannery – Goodtime Charlie
Mick Flannery maakt geen slechte albums. Dat deed hij in het begin van zijn carrière niet en dat doet hij nu niet. Ook Goodtime Charlie is weer van ongekende kwaliteit. Toch wel best knap dat deze Ierse singer-songwriter iedere keer kwaliteit weet te leveren. Vorige album was een samenwerking met Susan O’Neill en ook dit keer gaat hij de samenwerking aan met verschillende vrouwelijke artiesten. Het blijft genieten.
Recensie
5. Amanda Stewart – Venom
Venom van Americana artiest Amanda Stewart haalt op streamplatforms bescheiden succes. Het is leuk om te zien dat mensen dit luisteren, maar het mogen er naar mijn mening veel meer zijn. Want wat is dit album toch zo ontzettend sterk zeg. Deze dame heeft een prachtig stemgeluid en vind ik een van de betere binnen het genre. En ook bijna alle liedjes op te album behoren voor mij tot het beste van dit jaar. Niet heel moeilijk om dit album een mooi verdiend plekje te geven in dit jaarlijstje.
Recensie
4. Joshua Burnell – Glass Knight
Waarom Glass Knight van de Britse Joshua Burnell niet meer aandacht krijgt vind ik heel vreemd. Want wat is dit toch een fantastische plaat. Dit is waarom ik muziek ben gaan luisteren. De muziek is op sommige momenten episch, maar bevat ook prachtige trage ballads. Maar met name is het allemaal schoonheid en is de productie perfect. Heel veel plezier aan beleefd dit jaar.
Recensie
3. Jess Williamson – Time Ain’t Accidental
Ik vind Jess Williamson een geweldenaar. Ieder jaar heb je een aantal uitzonderlijke platen en Time Ain’t Accidental is er een van. Dit album zul je veel terugzien in de jaarlijstjes en dat is volkomen terecht. Het album heeft een mooie productie en alle liedjes bezitten genoeg kwaliteit om het immens te waarderen. Muziek kan je heel vrolijk maken en dat is wat Jess Williamson doet bij mij met dit kleine meesterwerkje.
Recensie
2. Caitlin Canty – Quiet Flame
Nashville’s Caitlin Canty neemt de tijd om nieuwe albums op te nemen, maar als er dan iets verschijnt is het geweldig. Vorige album Motel Bouquet (2018) is prachtig en ik vind Quiet Flame van dit jaar nog veel beter. Ze heeft een sterrenensemble verzameld om het album vorm te geven. Denk aan Andrew Marlin, Sarah Jarozs, Brittany Haas en Paul Kowert. Het is hoog niveau wat deze ervaren veelzijdige muzikanten laten horen. Een album om te koesteren en te herinneren.
Recensie
1.Turnpike Troubadours – A Cat in the Rain
Turnpike Troubadours zijn terug en hoe. Het was een tijdje stil rondom de band, maar frontman Evan Felker is weer op het rechte pad en was in staat om iedereen bij elkaar te brengen. A Cat in the Rain is niet vernieuwend, maar het bekende recept, en daar is niet om op aan te merken. Dit is hoe ik Turnpike Troubadours wil horen en niet anders. Laat ze de komende jaren veel toeren, plezier maken op een normale manier en veel nieuwe muziek uitbrengen. Hier een enthousiaste fan.
Recensie
